-
Ο αντικρουόμενος φόβος
Και έμειναν μόνοι τους οι άνθρωποι.Ψυχές αιωρούμενες.Σκέψεις σκορπισμένες.“Θέλω” κλεισμένα στα παλιά σεντούκια κάτω από το κρεβάτι – εκεί που βρίσκονται οι παιδικοί μας φόβοι.
-
25η ώρα
Όλες οι καταστάσεις έχουν ένα χρονικό όριο. Είτε περιμένεις μια απάντηση, τον ερχομό ενός αγαπημένου, ή ακόμα και να περάσουν τα συμπτώματα μιας ασθένειας πάντα είναι 24 ώρες. Μα υπάρχουν και εκείνοι που νιώθουν απογοητευμένοι και καταρρακωμένοι από τα καμώματα της μοίρας και περιμένουν άλλο λίγο.
-
Γιατί κατσουφιάζεις;
«Είμαι πολύ κουρασμένος! Θέλω λίγο να ξαποστάσω» είπε. Έκατσε στην ξύλινη καρέκλα με το ψάθινο κάθισμα και έκλεισε τα μάτια του. Δεν πρόλαβε να βγάλει καν το παλτό του, ούτε να ξεδιψάσει τα χείλη του. Μόνο πήρε μια μεγάλη ανάσα και ένιωσε προς στιγμήν πιο ήρεμος.
-
Γέμιζε ούζο, άδειαζε ψυχή
«Σταμάτα!» φώναξε και έπιασε το ποτήρι στο δεξί του χέρι δίνοντάς του μια, και έχυσε το ούζο που είχε απομείνει. Μέσα του έβραζε, καιγόταν και ντρεπόταν για αυτό.
-
Ακούς αγαπημένε μου;
«Σε σκέφτηκα και θέλησα να σου γράψω ένα γράμμα. Όχι για να γυρίσεις πίσω δεν θα σε ανάγκαζα ποτέ άλλωστε. Αλλά να, είναι ωραίο που και που να βλέπουμε τα συναισθήματα μας στο χαρτί. Φαίνονται πιο δυνατά και σίγουρα.
-
Η αναμονή
Και κοιτάζει ξανά και ξανά έξω από το παράθυρο, μα δε βλέπει ποτέ κανέναν. Του αρέσει να κάθεται και να ακούει τα βήματα να πάνε και να έρχονται και να νιώθει τους ανθρώπους να ταξιδεύουν.
-
Ορθοπεταλιά
Οι ρόδες του ποδηλάτου της σκορπούσαν τα ξερά καφεπορτοκαλί φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα. Ο αέρας που φυσούσε ήταν λες και της έδινε μια ώθηση να κινηθεί πιο γρήγορα. Τα μάτια της προσπαθήσουν να μην ανοιγοκλείσουν ούτε στιγμή μπας και της ξεφύγει κάτι από το οπτικό της πεδίο.
-
Νότες και Γράμματα
Nότες, γράμματα Ήχοι και μουσική, Λέξεις και προτάσεις.
-
Τρύπιες ελπίδες και όνειρα
Μίλησαν για αγάπη και σκόρπισαν λύπες για εμπιστοσύνη και πρόδωσαν. Μίλησαν για όνειρα μα ήταν τρύπια. Την άλλη φορά που θα μιλήσουν… κάνε πως δεν ακούς. λόγια<πράξεις
-
Αργά το βράδυ
Οι ιστορίες που ηχούν μέσα σου δεν τις διαλέγεις- εμφανίζονται τυχαία μπροστά σου και εσύ νιώθεις να κατακλύζεσαι από συναισθήματα. Διαβάζεις λέξεις και ακούς ήχους.